Hikayemiz çok eskilere dayanır bizim. Bir varmış da bir yokmuş. Belki iki minik noktayız tüm evrende. Ama milyon yıldız var zihnimizde. İnişler çıkışlar haykırışlar yakarışlar… Ama ne olursa olsun kasvetli bir gece, soğumuş bir kahve, unutulmuş bir hikaye… Buyuz işte. Cümlelerimiz bile yarım. İki can candan öte ama hep düşman içten içe. Ne bir arada ne de ayrı. Ne olacak dersin hikayemizin devamı? Öğrenmez mi iki cambaz bir ipi paylaşmayı?