Bitmeyen gece, doğmayan güneş, geçmeyen dakikalar
Dolmayan saatler, akrep ve yelkovan birbirini kovalar
Onlar bile kavuştu birkaç defa, sen gelene kadar
Beklemek bile devaymış, zaman yaraları şevkatle sarar
Hakettin! Tahmin edemedin gönül onsuz ne yapar
Onsuz biçare, bir tarafı noksan ve hatta yaralı buralar
Söylediğin her laf, kurduğun her bir tümcede
Göğsü daralır, yüreğini soğuk bir hançer yaralar
İçinde bir yerde cemre düşer, bahar gelir tekrar
Varlığıyla coşar güneş, ağaçlar bir bir çiçek açar
Kara kış yaşattığından pişman, kendini yere çalar
Doğa küsmedi, çünkü biliyordu, kışın sonu bahar
İlgili
