Girişimci ruhlar her tarafımızdalar. Doğru ve yerinde yapılan girişim hamleleri yolcusu olduğumuz hayat yolunda çok önemli faydalar sunmakta. Bu konuda gerekli özveriyi sağlayıp gerekli hamleleri tam zamanında yapabilmeli, işin risklerini ve getireceği sorumlulukları bilmeli ve ciddi bir çaba sarf etmeli.
Peki bu kadar iradeye bağlı işi nasıl yapmalı?.. Temel motivasyonumuz ne olmalı?.. Açıkçası bu konudaki temel motivasyonumuzun kendimizi gerçekleştirmek olduğuna inanmaktayım. Bu hayata herkes aynı noktadan başlamıyor evet. Ancak bu konudan dolayı yakınmayı da üzülmeyi de artık bir kenara bırakmalıyız. Çünkü bunun bir sonu yok. Günlerimizi değiştirmeyi amaçlamadıkça hep aynı güne uyanırız. Her gün aynı pencereden bakmak hayata, her gün aynı kişilerle konuşmak, aynı çizgide ilerlemek… Çok sıkıcı, çok. Aynaya bakıp kim olmak istediğimizi haykırmalıyız. Evet bu yazılar fazla romantik, gerçeği çok yansıtmıyor gibi görünse bu işin başka yolu olduğuna inanmıyorum. Çevremizdeki ünlüler, başaranlar, savaşanlar, deneyenler, hep ‘daha’ diyenler… Bu kişilere hayran hayran bakarak geçen bir ömür mü? Yoksa kendilerini birer idol belirleyip peşlerinden mi ilerlemek… İşte tüm mesele bu.
Bu girişimlerin romantik gelen kısmının aksine bir de başarısızlıklar ve sonuçlarıyla yüzleşme kısmı var ki bir işe el atmak konusundaki en büyük engelimiz. Fakat bana sorarsanız bu göze alınabilir bir durum. Endişeye mahal olmamalı. Kendimiz, çevremiz ve hatta dünyamız adına atılan her adım bir başarıya ulaşmak zorunda zannedilmemeli. Kişisel anlamda bize katacağı deneyim ve özgüveni saymazsak bile en azından bir işin nasıl yapılamayacağını göstermesi yönüyle oldukça önemlidir. Yalnız bizim için değil, bizden sonraki nesillere bile en büyük miraslarımızdandır başarısızlık. Evet, her çok hata yapan başaramayabilir ancak her başaran bir zamanlar çokça hata yapmış veya hata yapmayı göze almış kişilerdir. Korkmayın, konfor alanımızda stabil bir hayattansa macera dolu bir hayata uzanalım. Kalkın yataklarınızdan, bir çay koyun, başlıyoruz. 😉