Eylül’ün, Ekim’in vedasına alışmamışken
Kasım’ın vedası eyledi ruhumuzu viran.
Resmigeçit eyliyor anılar ömür defterimizden
Bir baştan sona bir sondan başa gidip gelen,
Üstü baldan tatlı, altı zehirden acı olan…
Hepsinde biz kokuyoruz tüm yaşanmışlıklardan.
Geçen zaman için bir şey gelmez elimizden.
Yeter ki ders alalım, insan kalalım.
Yeter ki kalbimiz soğumasın, sıcacık olsun.
Varsın Kasım, Eylül’lerin vedası hüzünlü olsun.
Yüreğimizdeki yaşama sevinci solmasın.
Varsın Kasım, Eylül’ler gitsin; Aralık’lar bitmesin.
Her hayırlı işe biz varız.
Yeter ki savdamız eksilmesin.